Σαν πολιτικός μηχανικός – δομοστατικός με εκτεταμένη εμπειρία στην ανέγερση οικοδομικών κτιρίων και την επίβλεψη τεχνικών έργων, συμφωνώ πλήρως με την αξία της ασφάλειας στις κατασκευές. Ο καθηγητής Παναγιώτης Καρύδης έχει δίκιο όταν προτείνει τη μετεγκατάσταση οικισμών σε πιο ασφαλή εδάφη, ιδίως σε περιοχές που εκτίθενται σε κινδύνους όπως οι πλημμύρες.
Η υπερβολική ποσότητα νερού μπορεί να αποτελέσει σοβαρή απειλή για τα κτίρια, καθώς οι υδροστατικές πιέσεις μπορούν να προκαλέσουν υπονομές στα θεμέλια και τις κατασκευές. Η άργιλος είναι επίσης κρίσιμη στην αντοχή των κατασκευών, και η σωστή δόμηση είναι αναγκαία. Η πρόταση για την πιλοτή και τον χωρισμό της κατοικίας από την αγροτική γη είναι επίσης σημαντική για την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των οικισμών. Επιπλέον, η πλωτή αρχιτεκτονική μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση, ιδίως σε περιοχές κοντά στο νερό.
Είναι σημαντικό να εξετάζουμε καινοτόμες προσεγγίσεις στην οικοδομική βιομηχανία για την αντιμετώπιση των κλιματικών προκλήσεων και των φυσικών κινδύνων. Η ασφάλεια των κατασκευών είναι ζωτικής σημασίας, και η ανταπόκρισή μας σε αυτές τις προκλήσεις μπορεί να βοηθήσει να δημιουργήσουμε έναν πιο ασφαλή κόσμο για τις μελλοντικές γενιές. Θα πρέπει να βρουμε με λίγα λόγια νέα μοντέλα κατασκευών και δεν το γράφω ειρωνικά. Θα πρέπει να στραφούμε στην πλωτή αρχιτεκτονική που για πολλούς είναι το μέλλον της ανάπτυξης των πόλεων.
”Ας μην ξεχνάμε πως οι 100 μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, σε ποσοστό 78%, βρίσκονται πλάι στο νερό.”
Μπορείτε να διαβάσετε στο διαδίκτυο όσα σχετικά αναφέρει ο Κόεν Ολτχούις, ολλανδός αρχιτέκτονας και ιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου Waterstudio.NL(https://www.waterstudio.nl/). Ο Ολτχούις ζει σε μια χώρα, την Ολλανδία, που όπως λέει, είναι τρομαγμένη από το νερό: «Τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουμε δει ότι δεν μπορούμε να πολεμάμε τη φύση, είναι πολύ καλύτερο να ζούμε με τη φύση και να δούμε τι ευκαιρίες έχουμε για να γίνουμε φίλοι με το νερό», λέει, υπενθυμίζοντας ότι στην Ολλανδία –όπως και σε άλλες παραθαλάσσιες χώρες- οι άνθρωποι ανέκαθεν ζούσαν μέσα σε πλωτά σπίτια.
«Χτίζοντας στο νερό μπορούμε να έχουμε ένα νέο είδος κτιρίων, που θα είναι ευέλικτα και εποχιακά, θα αντιδρούν δηλαδή ανάλογα με τις εποχές», λέει ο Ολτχούις, «Μπορούν να είναι ακίνητα και αγκυροβολημένα πάνω σε τέσσερις δοκούς 3-4 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του νερού, αλλά επίσης η βάση τους θα μπορεί να βυθίζεται και να μετακινούνται από πόλη σε πόλη με ένα σύστημα παρόμοιο με αυτό των τζετ σκι».
*Για τις γέφυρες ειδικά θα αναφερθώ κάτω στα σχόλια.
ΣΧΟΛΙΑ
Οι παρατηρήσεις σας σχετικά με τις γέφυρες είναι εξαιρετικά σημαντικές. Οι γέφυρες είναι σχεδιασμένες για να αντέχουν κατακόρυφα φορτία, όπως το βάρος των οχημάτων και των πεζών. Ωστόσο, όταν υφίστανται οριζοντίες πιέσεις λόγω πλημμυρών ή κινητών αντικειμένων που μεταφέρονται από το νερό, μπορεί να εκτίθενται σε τεράστιες δυνάμεις που υπερβαίνουν τη σχεδίασή τους.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, είναι αναγκαίο να εξετάσουμε τον τρόπο σχεδιασμού και κατασκευής των γεφυρών, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τις κατακόρυφες φορτίσεις αλλά και τις οριζόντιες δυνάμεις που μπορεί να ασκηθούν σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση προηγμένων υλικών και τεχνολογικών λύσεων, καθώς και την ανάλυση του περιβάλλοντος για να κατανοήσουμε και να προβλέψουμε τους κινδύνους.
Επιπλέον, η συνεχής συντήρηση και επιθεώρηση των γεφυρών είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της ασφάλειάς τους, καθώς και η ανάπτυξη σχεδίων έκτακτης αντιμετώπισης σε περίπτωση καταστροφής. Αυτές οι προσεγγίσεις συνδυάζονται για να διασφαλιστεί ότι οι γέφυρες παραμένουν ασφαλείς και λειτουργικές ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες.